Behulpzame werknemers zijn succesvoller

Daar waar medewerkers elkaar helpen, aardig zijn en hun kennis delen, doen organisaties het in meerdere opzichten beter dan andere. Hoe krijg je dit als organisatie voor elkaar?

Geven, in plaats van nemen. Eigenlijk is het heel eenvoudig. In het boek ‘Give and take: A Revolutionary Approach to Success’ doet auteur Adam Grant uit de doeken hoe een cultuur van generositeit helpt om succesvol te zijn. Hij beschrijft daarbij drie categorieën werknemers:

  • Gevers (25%): ‘Wat kan ik doen voor jou?’ Gevers vinden het fijn om anderen te helpen en hoeven er niks voor terug
  • Nemers (19%): ‘Wat kun jij voor mij doen?’ Nemers zijn vooral met zichzelf bezig en zorgen ervoor dat ze erkenning in hun werk krijgen
  • Matchers (56%): een combinatie van bovenstaande en leven volgens het principe ‘Voor wat, hoort wat.’

Natuurlijk geven en nemen we allemaal. Om te ontdekken welk type jij bent kan je nagaan hoe je meestal met mensen omgaat, je standaardhouding. Het blijkt dat de meeste mensen tussen geven en nemen in zitten en proberen geven en nemen evenwichtig te houden. Uit onderzoek van Grant blijkt dat nemers en matchers in het midden zitten als het gaat om de mate van succes. Gevers zitten vooral helemaal bovenin én onderin.

Dat zit zo: omdat gevers zichzelf wegcijferen voor anderen, zijn ze het minst productief en succesvol. Tegelijkertijd kunnen zij juist ook het méést productief en succesvol zijn; niet alleen dragen zij dan bij aan het geluk en succes van anderen, maar ook aan dat van zichzelf.

Wat je dus wil is een werkklimaat creëren waar gevers succesvol kunnen zijn. Zodat zij anderen helpen, waardoor er uiteindelijk cultuur ontstaat waar medewerkers loyaler zijn, klanten meer tevreden en er meer winst is. Hiervoor beschrijft Grant de volgende drie strategieën:

  1. Bescherm gevers voor een burn-out
  2. Moedig aan elkaar vragen te blijven stellen
  3. Hou negatieve mensen (nemers) buiten de deur

Leggen we even uit. Vraag gevers om korte gunsten die slechts vijf minuten kosten, maar van grote waarde zijn voor de ander. Denk aan: kennis delen, extra feedback geven, een compliment geven. Dit helpt gevers om grenzen te stellen.

Door het daarnaast de norm te maken veel vragen te stellen, weten gevers wie ze kunnen helpen, én het zorgt ervoor dat meer mensen zich zullen gaan gedragen als gevers. 75 tot 90 procent van alle gunsten in een organisatie starten namelijk met een verzoek, maar veel mensen durven niet te vragen, omdat ze bang zijn incompetent te lijken, anderen niet tot last willen zijn of gewoon niet weten wíe ze dan moeten vragen.

En dan zijn er nog de zogeheten nemers. Dat zijn niet per se ‘slechte’ mensen, maar zijn vaak op hun hoede en proberen eerst voor zichzelf te zorgen. Wel is het helaas zo dat hun negatieve invloed wel twee tot drie keer zo sterk is op de cultuur, als de positieve invloed van de gever. Een nemer is vaak aardig in je gezicht, maar praat achter je rug om een stuk minder positief. Heel vervelend natuurlijk. Zeker als je gevers, die het er juist niet zo dik bovenop leggen, ermee verwart. Want sommige zeggen overal ja op en gaan ervoor, andere gevers, de meest ondergewaardeerde mensen in de organisatie, zijn stekelig aan de buitenkant, maar hebben van binnen het beste met iedereen voor. Geven de kritische feedback die iedereen zou moeten horen.

De grootste les die je hier volgens ons uit kunt halen: blijf in gesprek. Praat met iedereen. Door geregeld het goede gesprek te voeren, kun je horen, voelen, sturen.

Hulpmiddel hierbij kan zijn:

Onze nieuwe tool -een waaier met werkvormen- over hoe je dat nu doet: een goed gesprek voeren


Ook interessant

Zin in vergaderen

Zo krijg je zin in vergaderen! Oef. Je hebt een dag vól vergaderingen. Daar kijk je niet naar uit. En dat terwijl we meer dan ooit overleggen – hoeveel uur denk je?

Hoe krijgen we mensen dolgraag aan het werk in de zorg en het onderwijs

Dat lukt ons als we dit veranderen

Zo werkt persoonlijk leiderschap

Zo werkt persoonlijk leiderschap: waarom het leven leuker is met een kompas! Herken je dit? Je probeert in een overleg iets uit te leggen, voelt je niet gehoord door collega’s en haakt vervolgens helemaal af.